از ديگر كارهاي دامداران روستاي تولا در قديم است بدين صورت كه تعدادي از افراد كه در گله گوسفند دارند با هم جمع شده ( بطور مثال 10 نفر ) و هر روز بترتيب كل شير را به خانه يكي از افراد مي برند ( يكي از اين ده نفر ) كه بسته به شيري كه افراد مي برند متفاوت بوده و گاهي براي يك فرد دو يا سه روزپشت سرهم شير مي برند . در قديم بدليل نبود ترازو بوسيله ظرف معيني شير ها را كيل مي كردند به همين دليل نام انرا شير كيله گذارده اند اين ظرف معمولا يك قندان شيشه اي است و يا گاهي بوسيله شاخه اي كوچك از درختان كه به شكل Y است عمل اندازه گيري را انجام مي دادند . بدين صورت كه اين چوب را داخل ظرف شيري كه افراد برده اند قرار داده و نحوه اندازه گيري تا زير قسمت دوشاخه شدن چوب Yشكل استبرسد و فردي كه شير را مي گيرد در روزي كه نوبت ديگري است ( همان كسي كه شير را آورده است )به اندازه مشخص شده همان چوب بايد شير به او بدهد .

 

به گفته دوست عزيزم جواد صابري تولايي :اصطلاحاتی که بکار می بردن : مثلا اگر دونفر شیرهاشون اندازه هم بوده و طلبکار یا بدهکار نبودند می گفتند ما با فلانی رو بروییم و یکی دیگر از ظروفی که بکار می بردند آب گردان بود مثلا میگفتند فلانی از فلانی یک آب گردان بروی بعنی یک آب گردان اضافه بر شیرهایش یا مثلا یک آبگردان و دو نشان و در روز شیر کیله یک سینی شکلات می گذاشتند وسط هر کس که شیر می برد شیرینی بهش تعارف می کردند

لینک ثابت

درباره : مراسم ,
برچسب ها : شير كيله , دامداران , دامداران روستاي تولا ,
بازدید : 1455

امتیاز :

1 2 3 4 5

نتیجه : 5 امتیاز توسط 5 نفر مجموع امتیاز : 10